Ben Amazonit’im. Beni görüyor musunuz? Rengimin güzelliğini fark ediyor musunuz?
Suyun eşsiz mavileri, yeşilleri…
Gökyüzünün bulut bulut ferahlığı….
İçinizi rahatlatmaya, ruhunuzu ferahlatmaya geldim. Çünkü ben Amazonlarla anılan, her yerden, her şarttan kendine yol açan Amazonit’im.
Bazen göğsünüze bir ağırlık çöker. Ruhunuz esir alınmış gibi hissedersiniz. Karamsar düşünceler içinizi karartır. İşte o an beni tanımanızı, yapabileceklerimle tanışmanızı çok isterim.
Yüreğinize karanlıklar getiren şey; sevdiklerinize söyleyemediklerinizdir genelde. Ya da onların sizi sakınmadan söyledikleridir. Kalplerinizden geçeni söyletebilmektir isteğim hepinize. Uzaklıklar ve yakınlıklar, yalnızlıklar ve kalabalıklar hep söylenenlerle ilgili değil midir?
Ben Amazonit’im. Amazon Nehri’nde çıktığımdan bu ismi vermişlerse de bana, Amazon kadınlara benzetilmeyi pek severim. Onların korkusuz söylemleri, kalplerinden geçeni gerçekleştirmeleri, yüreklerinde şüphesiz oluşları…
Kadın-erkek demeden kendinizi gerçekleştirmenizi, yüreğinizden geçeni zarafetle söyleyebilmenizi çok isterim.
Mentollü havayı, nane aromalarını yüreğinize üflüyormuşum gibi… Serinleyin, ferahlayın ve hafifleyin diye… Sakinlemek dişiliktendir, söyleyebilmektendir. Kalpten boğaza giden yolculuk, en güzel yolculuktur…
Amazonit’im ben. Zarif olduğu kadar güçlü, sakin olduğu kadar coşkulu ve kalbinizden geçen saflığın dile dökülen en güzel formu…